de grond zakt weg onder mijn voeten. Ze tiert en huilt bij iedere scheur die zich verder open rijt. Tot ze helemaal verdwijnt en er niks meer overblijft dan een gapende duisternis. Onherstelbaar.
Continue Reading2018 was…
Kruispunt.
Ik kan het niet beter omschrijven maar dit is waar ik me momenteel bevind: een kruispunt. 4 wegen die je kan kiezen. Ga ik links, rechts, rechtdoor of keer ik terug. Als je weet waar je naartoe wil is de keuze snel gemaakt. Maar deze keer weet ik niet waar ik heen moet en heb ik het gevoel dat welke weg ik ook insla, deze niet de juiste zal zijn.
#zelfzorgzondag
Een tijdje geleden schreef ik al eens een post over hoe ik ervoor zou zorgen dat ik elke week wat tijd spendeer aan mezelf/mijn relatie (KLIK). Het idee kwam van the gentlemom en ik besloot om mee te doen. Zondag zou een ‘zelfzorgdag’ worden.
it takes two.
Kinderen maken is easy peasy maar wat erna komt is geen walk in the park. Terwijl anderen al fluitend de weg van het ouderschap bewandelen, beklimmen wij de ene mount Everest na de andere (pakt dat het heuveltjes zijn , want ik overdrijf misschien een beetje).
Soms zijn er momenten waarop ik mijn wederhelft haat. (Sorry schat, ik kon het niet mooier verwoorden) De kleinste ergernissen worden opgeblazen tot grote olifanten en dan begin ik me af te vragen of ik überhaupt nog wel wil samen zijn met hem, zijn we nog wel gemaakt voor elkaar? . Ik gok dat ik niet de enige mama/papa ben die zich soms eens dergelijke zaken afvraagt. (Of dat hoop ik toch althans!)