de grond zakt weg onder mijn voeten. Ze tiert en huilt bij iedere scheur die zich verder open rijt. Tot ze helemaal verdwijnt en er niks meer overblijft dan een gapende duisternis. Onherstelbaar.
Continue ReadingBack in town!
Het is duidelijk een hele tijd geleden dat ik me nog eens achter het laptopscherm placeerde om een blog te schrijven. De autist in me maakte gelukkig een mapje genaamd ‘blog’ in haar outlook – account want mijn login en paswoord waren reeds uit mijn ( met voldoende gaten bezaaide) geheugen geschrapt. Maar soit, just to make things clear: WE ZIJN TERUG ONLINE!

Wanneer je kind niet meer alleen wil slapen.
De oorzaak van Isaura’s frequent terugkerende slaapprobleem is helaas niet ver te zoeken. Na de scheiding kampte Isaura met verlatingsangst. Daar had ik geen kinderpsycholoog voor nodig om die feiten onder mijn neus te schuiven. De vraag is vooral hoe we haar hierin kunnen steunen en stap voor stap een nieuw slaappatroon opbouwen. Niet eenvoudig zo blijkt.

wij zeiden…
2018 was…
de eerste schoolweek zit erop!
2 september… Ik controleer voor de zoveelste keer of alles klaar ligt: boekentas, een doosje fruit in de koelkast, een lekkere koek en een mooie outfit die al een paar dagen ligt te wachten om te worden gedragen. We zijn er klaar voor, voor die eerste schooldag. Isaura geeft iedereen nog een avondzoen en dan duikt ze haar bed in, dromend van het nieuwe avontuur dat de volgende dag zou beginnen.
#singlemom
een nieuwe start.
So, I close my eyes to old ends and open my heart to new beginnings.
Ik heb niet alleen lang getwijfeld om dit alles hier te schrijven maar ook vond ik de woorden niet om te omschrijven welke tornado er de laatste maanden door mijn leven is geraasd. Deze week verhuisde ik naar mijn nieuwe stekje, alleen. Een beslissing die me heel moeilijk ligt maar nodig was, die me enerzijds een opgelucht gevoel geeft maar ook een grote, emotionele baksteen.
terug van weggeweest..
Zoals velen van jullie hebben opgemerkt (of niet) is het een hele tijd stil geweest op de blog, om exact te zijn 9 maanden , BAM. Ik voelde dat er een pauze nodig was want die voorbije periode zijn er heel wat zware knopen doorgehakt maar daarover wil ik voorlopig niet veel kwijt, al zou ik dat heel graag willen vermits mijn blog toch vooral gebaseerd is op mijn leven als mama , partner, vriendin.. Heel voorzichtig laat ik jullie met dit berichtje weten dat we de stoflaag op ‘the perks of being a mom’ wegblazen en weer aan het schrijven gaan.
baby nr 2. Ja of neen?
’t is een vraag die ik al meermaals heb gekregen en die ook wel al een tijdje door mijn hoofd spookt. Wil ik of beter gezegd: willen wij ooit nog een broertje of zusje voor Isaura?